ارتباط بین تغییرات قوس طولی داخلی پا و قوس های پشتی و کمری با تعادل پویا و ایستا در زنان چاق

مقدمه و اهداف     بررسی مقالات مبین این نکته است که چاقی احتمالاً با مشکلات تعادل، ناراحتی های ستون فقرات و پاها همراه است. بررسی عوامل مؤثر بر تعادل افراد چاق و جلوگیری از افتادن آنها در کاهش هزینه های مربوط به آسیب های افتادن اهمیت خاصی دارد. هدف پژوهش حاضر آن است که با بررسی قوس طولی کف پائی و اندازه گیری قوس های پشتی و کمری با تست های استاندارد موجود، به بررسی اثرات متقابل آنها بر تعادل پویا و ایستا در جنس مؤنث پرداخته شود. مواد و روش ها  مطالعه مورد شاهدی حاضر از نوع مقطعی بر روی یک گروه 28 نفری از خانم های چاق با میانگین سنی 3/8±9/24 سال و BMI 4±6/36 و یک گروه 29 نفری با وزن مناسب با میانگین سنی 1/4±1/23 سال و BMI 9/2± 8/22 بود. در ابتدا ارزیابی قوس های پشتی و کمری با خط کش انعطاف پذیر و سپس اندازه گیری تعادل دینامیک، به مدت 20 ثانیه با چشمان باز و بسته روی دستگاه بایودکس صورت گرفت. برای ارزیابی ثبات ایستا فرد تعادل خود را بر روی پای غالب در حالات چشم باز و بسته حفظ می کرد  (تست CTSIB) و برای جلوگیری از تداخل نحوه انجام تست، ترتیب انجام تست های دینامیک و استاتیک به طور تصادفی صورت می گرفت. یافته ها در تجزیه تحلیل آماری در گروه چاق همبستگی معنی داری بین BMI و پایین افتادگی ناویکولا و شاخص های دینامیک تعادل با 001/0=P و 5/0= r یافت شد. اما بینBMI  و شاخص های ثبات استاتیک ارتباط معنی داری یافت نشد (05/0